آیا کوهنوردی برای بیماران قلبی مضر است؟

ضرر کوهنوردی برای بیماری قلبی را باید جدی گرفت. شخص باید به توانایی‌ها و بیماری‌هایش آگاه باشد. به هر حال شرط لازم برای کوهنوردی ایمن، سطح نسبی بالای آمادگی جسمانی است. برای کم شدن ریسک باید علت ایست قلبی در کوه را شناسایی کرد و از آن جلوگیری کرد. مثلاً در روز اول حضور در ارتفاعات شخص باید آماده‌تر باشد و به استراحت بیش‌تری بپردازد. نباید ناگهان به فعالیت سنگین روی آورد و روز به روز و کم‌کم فعالیت‌ها را افزایش داد. بدن باید به آب و مایعات و غذای مناسب نیز دسترسی داشته باشد. ورزش منظم قدرت و ثبات قلبی را افزایش می‌دهد و از بیماری عروق کرونر نیز پیش‌گیری می‌کند. همچنین یک مسئله مهم مخصوصاً برای افراد کم تحرک یا با سابقه بیماری قلبی، تست ورزش و استقامت قبل از کوهنوردی می‌باشد که تا حد زیادی خیال شخص را راحت کرده و ریسک کوهنوردی را کم می‌کند.

شناخت علائم

هرکس باید بدنش را خوب بشناسد وبه هیج وجه نباید به نشانه‌های هشداردهنده قلبی بی‌توجهی کند. هرگونه احساس ناراحتی مخصوصاً در رابطه با قلب باید خیلی فوری جدی گرفته شود و سعی شود شخص سریعاً به پایگاه امداد کوه یا مرکز درمانی رسانده شود. قلب شوخی ندارد و نمی‌توان ریسک و بهانه‌ای را برای به تأخیر انداختن شروع درمان مخصوصاً در سن‌های بالا قبول کرد. پس خیلی مهم است که نشانه‌های بیماری‌های قلبی را شناسایی کنیم تا بتوانیم اقدامی سریع داشته باشیم.