درمان آنوریسم‌ آئورت

آنوریسم‌های خیلی بزرگ و علامت‌دار نیاز به درمان دارند از این رو برای درمان آنوریسم حتما باید به بهترین فوق تخصص قلب و عروق مراجعه کنید. دو روش درمان برای آنوریسم‌های بزرگ وجود دارد:

جراحی ترمیمی باز

جراح در این روش، برشی برای دسترسی به آنوریسم آئورت شکمی ایجاد می‌کند. بخشی از آئورت که آسیب دیده با بافت پیوندی جایگزین می‌شود. جراحی باز روشی است که سابقه‌ی زیاد و ریسک نسبتا قابل‌ قبولی دارد.

با این حال، دوران بهبودی آن طولانی است. متوسط زمان بستری در بیمارستان حدود یک هفته است. زمان بازگشت به فعالیت طبیعی ۶ هفته تا ۳ ماه طول می‌کشد. جراحی ترمیمی باز، مشابه هر جراحی دیگری خطر ایجاد عوارض نیز دارد

ترمیم از طریق رگ (اندوواسکولار)

اندوواسکولار یعنی درون رگ خونی. در این روش، لوله‌ی نازکی که استنت‌های فلزی به نام استنت بافتی به آن متصل است وارد بدن شده و به محل مورد نظر هدایت می‌شود. برای رسیدن به شریان‌هایی که خون را از آئورت می‌آورند ابتدا برش‌های کوچکی در کشاله‌های ران ایجاد می‌کنند.

سپس جراح، استنت بافتی را از این شریان‌ها به نحوی هدایت می‌کند که درون بخشی از آئورت که آسیب‌ دیده قرار گیرد و باز شود. است بافتی بخش ضعیف شده‌ی رگ را از درون تقویت می‌کند و کانال جدیدی ایجاد می‌کند که خون در آن جریان پیدا کند و با این کار، خطر پارگی را از بین می‌برد. این جراحی معمولا ۱ تا ۳ ساعت طول می‌کشد و معمولا بیمار ۱ تا ۲ روز بعد از بیمارستان مرخص می‌شود و بازگشت به فعالیت طبیعی بین ۲ تا ۶ هفته است.

ترمیم اندوواسکولار نیز مانند هر جراحی دیگری خطر ایجاد عوارض دارد. همچنین برای بررسی استنت بافتی لازم است ویزیت‌های پیگیری توسط پزشک انجام شود. پیگیری‌های منظمی که اهمیت بسیار زیاد داشته و نیاز به بررسی با سی‌تی‌اسکن دارند.

آنوریسم مغزی

آنوریسم مغزی یا آنوریسم Cerebral در بیشتر موارد تا هنگامی که به مراحل پیشرفته نرسیده است علائمی را از خود نشان نمی دهد و آنوریسم مغزی باعث نشتی خون از سرخرگ و در انتها پارگی سرخرگ و سکته مغزی می شود.

علائم آنوریسم دچار پارگی

سردرد شدید و ناگهانی، اصلی‌ترین نشانه آنوریسم دچار پارگی است. معمولاً از این سردرد، با عنوان بدترین سردردی که فرد تا این لحظه تجربه کرده است یاد می‌شود.

نشانه‌ها و علائم متداول پارگی آنوریسم عبارتند از:

• سردردهای ناگهانی و خیلی شدید
• تهوع و استفراغ
• سفت شدن ناحیه گردن
• تار شدن یا دوگانگی بینایی
• حساسیت به نور
• حمله عصبی
• افتادگی پلک
• از دست رفتن هوشیاری
• احساس سردرگمی

علائم آنوریسم بدون پارگی

آنوریسم مغزی بدون پارگی، هیچگونه علائمی را بجا نمی‌گذارد، علی الخصوص در صورتی که در مقیاس کوچکی به وقوع پیوسته باشد. این در حالیست که آنوریسم بزرگ‌تر و فاقد پارگی، احتمالاً روی بافت‌ها و اعصاب مغز فشار وارد می‌کند. در این شرایط، با نتایج احتمالی زیر روبرو می‌شویم :

• درد در قسمت بالا، و عقب یکی از چشم‌ها
• بزرگ شدن مردمک چشم
• تغییر قدرت بینایی، یا دوگانگی دید
• بی حسی یک سمت صورت

روش های درمان آنوریسم مغزی پاره شده

درمان آنوریسم ها مى تواند بر اساس اندازه، محل و شدت آنوریسم و ​​همچنین اینکه آیا آنوریسم دچاره پارگی شده و یا نشت کرده است، متفاوت باشد.

داروهای ضد درد می توانند سردرد و درد چشم را تسکین دهند. اگر آنوریسم در دسترس باشد، به کمک جراحی می توان جریان خون را به آنوریسم ترمیم یا قطع کرد. این عمل می تواند از رشد بیشتر یا پارگی در آینده جلوگیری کند.

آمبولیزاسیون اندوواسکولار

در این روش یک لوله کوچک به شریان آسیب دیده وارد می شود و نزدیک آنوریسم قرار می گیرد. در آمبولیزاسیون کویل، کویل های فلزی نرم از طریق لوله به آنوریسم منتقل می شوند، آنوریسم را پر می کنند و احتمال پارگى آنها به این صورت کاهش می یابد.

در آمبولیزاسیون مِش، مش در آنوریسم قرار می گیرد، جریان خون را به آنوریسم کاهش می دهد و باعث می شود احتمال پارگی آنوریسم کاهش یابد.

این روش ها به نسبت عمل جراحی، غیر تهاجمی هستند. با این حال انجام دادن آن ها همچنان پر خطر است و احتمال پارگی آنوریسم طی این کارها وجود دارد.

جراحی کلیپینگ برای درمان آنوریسم مغزی

در این جراحی یک گیره فلزی کوچک در اطراف پایه آنوریسم قرار داده مى شود تا آن را از گردش خون طبیعی جدا کند. این کار فشار درون آنوریسم را کاهش می دهد و از پاره شدن آنوریسم جلوگیری می کند. اجرایی بودن این عمل جراحی بستگی به محل آنوریسم، اندازه آن و سلامت عمومی شما دارد.

هر دو روش باید در بیمارستانى انجام شوند که روش هاى بسیاری مانند این روش ها در آن انجام می شود. تورم برخى از آنوریسم ها به گونه ای است که آنوریسم باید برداشته شود و انتهای رگ های خونی باید به هم بخیه زده شود؛ اما پدید آمدن این گونه آنوریسم ها بسیار نادر است.

گاهی اوقات طول شریان برای این کار کافی نیست، و مى بایست از بخشى از یک شریان دیگر براى بخیه زدن استفاده کرد. آنوریسم هایی که دچار خونریزی شده اند، بسیار خطرناک هستند. در اکثر موارد خونریزی آنوریسم باعث مرگ و یا بروز ناتوانی در بیمار مى شود.

مدیریت خونریزی آنوریسم شامل بستری شدن در بیمارستان، مراقبت های شدید برای کاهش فشار مغز، ثابت نگه داشتن تنفس و علائم حیاتی (مانند فشار خون) و درمان برای جلوگیری از خونریزی مجدد، است.

دارودرمانی آنوریسم پاره شده

روش های درمانی آنوریسم های مغزی پاره شده بر رهایش علائم و مدیریت عوارض تمرکز دارند. دارو های مسدود کننده کانال کلسیمی از ورود کلسیم به سلول های دیواره عروق خونی جلوگیری می کنند. این دارو ها تنگی های نامنظم عروق خونی (وازو اسپاسم) را کاهش می دهند.

این تنگی ها می توانند از جمله عوارض پارگی یک آنوریسم باشند. مطالعات نشان داده که یکی از این دارو ها به نام نیمودیپین (نیمالایز، نیموتوپ) خطر آسیب های تاخیری مغز را کاهش می دهد.

چنین آسیب هایی در اثر ناکافی بودن جریان خون پس از پارگی آنوریسم و خونریزی زیر عنکبوتیه بروز می دهند. مداخلاتی که برای پیشگیری از سکته مغزی ناشی از جریان خون ناکافی صورت می گیرند شامل تزریق درون وریدی داروی وازوپرسور می شوند. وازوپرسور فشار خون را بالا برده تا جریان خون بر مقاومت تنگی عروق چیره شود.

یک مداخله جایگزین برای پیشگیری از سکته مغزی آنژیوپلاستی است. در این فرایند، جراح با استفاده از یک کاتتر، بالونی کوچک را در محل تنگی عروق خونی مغز باد کرده و تنگی را رفع می کند. دارویی به نام وازودیلاتور نیز می تواند برای گشاد کردن عروق ناحیه مبتلا استفاده شود.