روش های تشخیص و درمان نارسایی دریچه میترال
تشخیص نارسایی دریچه میترال به مراحل مختلفی تقسیم می شود. در مرحله اول پزشک از شما در مورد سابقه پزشکی و سابقه خانوادگی بیماری قلبی سوال خواهد کرد. همچنین پزشک معاینه را انجام می دهد که شامل گوش دادن به صدای قلب شما با استتوسکوپ است. در نارسایی دریچه میترال معمولاً صدای بازگشت خون از طریق دریچه میترال به دهلیز چپ (سوفل قلب) شنیده می شود.
سپس پزشک شما تصمیم خواهد گرفت که کدام آزمایشات تشخیصی برای شما لازم است. برای بررسی آزمایشات ، ممکن است به یک متخصص قلب ارجاع داده شوید.
آشنایی با بهترین فوق تخصص قلب و عروق
آزمایش های تشخیص نارسایی دریچه میترال

آزمایش های رایج برای تشخیص نارسایی دریچه میترال عبارتند از:
اکوکاردیوگرام برای تشخیص نارسایی ها
این آزمایش معمولاً برای تشخیص نارسایی دریچه میترال استفاده می شود. در این آزمایش ، امواج صوتی که از یک وسیله گرز مانند (مبدل) نگه داشته شده بر روی قفسه سینه به قلب شما هدایت می شوند ، تصاویر ویدئویی از حفره ها و دریچه های قلب شما تولید می کنند.
در این آزمایش ساختار قلب ،دریچه ها از جمله دریچه میترال و جریان خون پمپاژ شده از طریق قلب شما مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرد .اکوکاردیوگرام به پزشک شما کمک می کند دریچه میترال و میزان عملکرد آن را از نزدیک مشاهده کند. پزشکان ممکن است از اکوکاردیوگرام 3 بعدی استفاده کنند.
گاهی ممکن است از نوع دیگری از اکوکاردیوگرام به نام اکوکاردیوگرام ترانس ماساژ استفاده شود. در این آزمایش ، یک مبدل کوچک متصل به انتهای لوله به مری شما وارد می شود ، که به پزشک شما امکان می دهد دریچه میترال را از نزدیک با اکوکاردیوگرام منظم ببیند
الکتروکاردیوگرام (نوار قلب)؛ تشخیص ریتم های غیر طبیعی
سیمهای (الکترودها) متصل به پدهای چسبنده ای که روی پوست می چسبند، تکانه های الکتریکی قلب شما را اندازه می گیرند.به وسیله نوار قلب می توانیم حفره های قلب ، ریتم های غیر طبیعی قلب وبیماری های قلبی را مورد بررسی قرار دهیم.
اشعه ایکس قفسه سینه و تشخیص نارسایی دریچه میترال
. این آزمایش پزشک را قادر می سازد تا بزرگ شدن بطن چپ یا دهلیز چپ( شاخص های احتمالی نارسایی دریچه میترال) و وضعیت ریه های شما را تشخیص دهد.

MRI قلب برای تشخیص بیماری های قلب
در این تست از میدان های مغناطیسی و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویر دقیق از قلب شما استفاده میکنیم. این آزمایش ممکن است برای تعیین شدت نارسایی دریچه میترال و ارزیابی اندازه و عملکرد بطن چپ قلب شما استفاده شود.
CT آنژیوگرافی قلب
این تست ممکن است از قفسه سینه ، شکم و لگن انجام شود تا مشخص شود که آیا لازم است برای شما جراحی ترمیم دریچه میترال رباتیک انجام شود یا خیر.
تست های ورزشی یا تست های استرس
آزمایش های مختلف ورزشی به شما کمک می کند تا تحمل قلب شما در هنگام فعالیت را اندازه گیری کرده و پاسخ قلب شما را در برابر فشارهای بدنی کنترل کند. اگر قادر به ورزش نیستید ، ممکن است از داروهایی برای تقلید تأثیر ورزش بر قلب شما استفاده شود.
کاتتریزاسیون قلب
این آزمایش اغلب برای تشخیص نارسایی دریچه میترال استفاده نمی شود. این روش یک تست تشخیصی تهاجمی است که در آن لوله های نازک و توخالی مخصوصی(کاتتر) از طریق رگ خونی در بازو یا کشاله ران وارد شریان قلب می شوند و از طریق کاتتر ماده حاجب برای دیده شدن شریان در اشعه ایکس تزریق می شود.این روش یک تصویر دقیق از عروق قلب و نحوه عملکرد قلب شما را نشان می دهد.. همچنین می تواند فشار داخل محفظه های قلب را اندازه گیری کند.
درمان نارسایی دریچه میترال قلب
درمان نارسایی دریچه میترال به شدت وضعیت نارسایی دریچه میترال شما بستگی دارد ، اگر علائم و نشانه هایی را احساس می کنید و علاِیم شما با گذشت زمان بیشتر می شود. هدف از درمان بهبود عملکرد قلب شما در عین کاهش علائم و نشانه های بیماری و جلوگیری از عوارض بعدی است.
پزشکی که در زمینه بیماری های قلبی آموزش دیده باشد (متخصص قلب) برنامه مراقبتی برای جلوگیری از بیشتر شدن علایم و پیشگیری از شدید شدن بیماری ارایه می دهد. اگر دچار نارسایی دریچه میترال هستید ، به یک مرکز درمانی با یک تیم چند رشته ای از پزشکان و کادر پزشکی آموزش دیده و با تجربه در ارزیابی و درمان بیماری دریچه قلب مراجعه کنید. این تیم می تواند با تعیین مناسب ترین روش درمانی برای شرایط شما به شما کمک کند.
انتظار هوشیارانه
برخی از افراد ، به ویژه افرادی که دچار نارسایی خفیف هستند ، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. با این حال ، این شرایط ممکن است نیاز به نظارت پزشک داشته باشد. ممکن است شما نیاز به ارزیابی منظم داشته باشید ، که تعداد دفعات آن بستگی به شدت بیماری شما دارد. همچنین ممکن است پزشک شما توصیه کند تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کنید.
داروهای مناسب برای درمان نارسایی دریچه میترال
پزشک شما ممکن است برای درمان علائم دارو تجویز کند ، اگرچه دارو نمی تواند نارسایی دریچه میترال را درمان کند اما می تواند علایم و عئارض بیماری را کاهش دهد.
داروها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
داروهای ادرار آور
یکی از علایم و نشانه های نارسایی دریچه میترال تجمع مایعات در ریه ها و پاهای شماست که این دسته دارویی می تواند تجمع مایعات را تا حدی مهار کند.
رقیق کننده های خون
این داروها می توانند از لخته شدن خون جلوگیری کنند و در صورت داشتن فیبریلاسیون دهلیزی این داروها می توانند گزینه ی مناسب و کارامدی باشند.
داروهای فشار خون بالا
فشار خون بالا نارسایی دریچه میترال را تشدید می کند و روند بیماری را تسریع می کند ، بنابراین اگر فشار خون دارید ، ممکن است پزشک برای کاهش آن دارو تجویز کند.
عمل جراحی دریچه میترال
دریچه میترال شما ممکن است نیاز به ترمیم یا تعویض داشته باشد. پزشکان ممکن است حتی در صورت عدم علائم ، ترمیم یا تعویض دریچه میترال را پیشنهاد دهند ، زیرا این امر می تواند از عوارض جلوگیری کرده و نتایج را بهبود بخشد. در صورت نیاز به جراحی برای یک بیماری قلبی دیگر ، پزشک ممکن است لازم ببیند که دریچه میترال بیمار را به طور همزمان ترمیم یا جایگزین کند.
جراحی دریچه میترال معمولاً از طریق بریدگی (برش) در قفسه سینه انجام می شود. در بعضی موارد ، پزشکان ممکن است یک عمل جراحی با کمترین میزان آسیب و عوارض را جایگزین کنند ، که شامل استفاده از برش های کوچکتر از برش هایی است که در جراحی قلب باز استفاده می شود.
پزشکان در برخی از مراکز درمانی ممکن است جراحی قلب را به کمک ربات انجام دهند ، نوعی جراحی قلب با (حداقل تهاجم و آسیب.) در این نوع جراحی ، جراحان قلب را در یک مانیتور تصویری با وضوح بالا و-3D با بزرگنمایی مشاهده می کنند و از بازوهای رباتیک برای کپی برداری از مانورهای خاص مورد استفاده در جراحی های قلب باز استفاده می کنند.
پزشک با شما صحبت خواهد کرد که آیا ترمیم دریچه میترالبرای شما مناسب است یا تعویض دریچه میترال می تواند برای شما کارامد تر باشد. وی همچنین ممکن است شما را ارزیابی کند تا مشخص شود که آیا شما کاندید جراحی کم تهاجمی قلب هستید و یا جراحی قلب باز برای شما مناسب تر است.
پزشکان معمولاً ترمیم دریچه میترال را توصیه می کنند ، زیرا دریچه خود را حفظ می کند و عملکرد قلب را مختل نمی کند. اما اگر ترمیم دریچه میترال امکان پذیر نباشد ، ممکن است لازم باشد پزشکان تعویض دریچه میترال را انجام دهند
جراحان می توانند با اتصال مجدد لت های دریچه (فلپ ها) ، تعویض طناب های نگهدارنده دریچه که دریچه میترال را به دیواره متصل میکند یا برداشتن بافت اضافی دریچه ، دریچه را تعمیر کنند تا لت ها به درستی و محکم بسته شوند. جراحان اغلب ممکن است با جایگذاری حلقه مصنوعی (باند آنولوپلاستی) حلقه را در اطراف یک دریچه (آنولوس) محکم یا تقویت کنند.
پزشکان ممکن است در بعضی موارد از لوله های نازک و توخالی که طول زیادی دارند (کاتتر) برای ترمیم دریچه میترال استفاده کنند. در یک روش کاتتر گذاری ، پزشکان یک کاتتر را با یک گیره متصل به یک شریان در کشاله ران وارد کرده و آن را به دریچه میترال هدایت می کنند. پزشکان از کلیپس برای تغییر شکل دریچه استفاده می کنند. افرادی که علائم شدید نارسایی دریچه میترال دارند و جراحی برای آن ها مناسب نیست و یا جراحی خطر بالایی برای آن ها دارد ممکن است از این روش استفاده کنند.
در یک روش دیگر ، پزشکان ممکن است دریچه میترال را که قبلاً تعویض شده است با قرار دادن دستگاهی که از بازگشت خون جلوگیری می کند و مانع نشت خون میشود ترمیم کنند.
تعویض دریچه میترال
اگر دریچه میترال شما قابل ترمیم نباشد ، ممکن است نیاز به تعویض دریچه میترال داشته باشید. در تعویض دریچه میترال ، جراح شما دریچه آسیب دیده را برمی دارد و یک دریچه مکانیکی یا دریچه ساخته شده از بافت قلب گاو ، خوک یا انسان (دریچه بافت بیولوژیکی) را جایگزین می کند.
دریچه های بافت بیولوژیکی با گذشت زمان تحلیل می روند و غالباً در نهایت باید تعویض شوند. افرادی که دریچه مکانیکی دارند ، برای جلوگیری از لخته شدن خون ، باید مادام العمر داروهای رقیق کننده خون مصرف کنند.
پزشک شما می تواند خطرات و مزایای هر نوع دریچه قلب را با شما در میان بگذارد و در مورد اینکه کدام یک از دریچه ها برای شما مناسب است صحبت می کند.
پزشکان به مطالعه و پژوهش درباره روش های کاتترگذاری برای ترمیم یا تعویض دریچه های میترال ادامه می دهند. برخی از مراکز درمانی ممکن است در طی یک عمل کاتتر به عنوان بخشی از یک آزمایش بالینی برای افرادی که بیماری دریچه میترال شدید دارند و کاندیدای جراحی نیستند ، جایگزینی دریچه میترال را ارائه دهند. همچنین می توان از روش کاتتر برای قرار دادن یک دریچه جدید به جای دریچه تعویض بافت بیولوژیکی استفاده کرد که دیگر به درستی کار نمی کند.
در مورد نوع پیگیری شما پس از جراحی با پزشک خود صحبت کنید و در صورت بروز علائم جدید یا تشدید علائم پس از درمان ، پزشک را در جریان قرار دهید.
دیدگاهتان را بنویسید