همه ما فکر می‌کنیم که درک درستی از نارسایی قلبی حاد داریم، اما واقعیت پیچیده است. این سندروم تهاجمی باعث آسیب زیادی به قلب و عروق می‌شود. در ادامه مواردی که کاردیولوژیست ها تصور می کنند شما باید بدانید آورده شده است. ​

اگر روزی جایزه‌ای برای گمراه کننده ترین نامی که به یک شرایط پزشکی داده می‌شود اعطا شود، نارسایی قلبی بدون چون و چرا برنده جایزه خواهد بود. ​

به گفته پزشکان، نارسایی قلب (‏که به آن نارسایی احتقانی قلب نیز گفته می‌شود)‏ نام وحشتناکی است که به معنای از کار افتادن کامل قلب است. اما در واقع، قلب کار کردن را متوقف نکرده است بلکه ماهیچه قلب آسیب‌دیده است. ​

به طور خاص، قلب می‌تواند ضعیف شود و قادر به پمپ خون نباشد (‏نارسایی سیستولیک قلبی)‏، یا قلب می‌تواند خشک شود و قادر به پر کردن کافی خون نباشد (‏نارسایی دیاستولیک قلبی)‏. ​

برخی افراد ممکن است حتی درک نکنند که دچار نارسایی قلبی هستند و علت علائم خود را پیری یا از شکل افتاده بودن بدانند. با این حال، براساس گزارش بنیاد قلب و سکته، در حدود ۶۰۰،۰۰۰ کانادایی با نارسایی قلبی زندگی می‌کنند. ​

بیماری قلبی دومین علت مرگ و میر در کانادا است. و در عین حال، تا حد شگفت آوری قابل پیش‌گیری است. ​

با این حال، در طول زمان، انتخاب شیوه زندگی ناسالم و کنترل ضعیف بیماری‌هایی مانند دیابت، به نارسایی قلبی کمک می‌کنند. به گفته پزشکان نارسایی قلبی می‌تواند پیشرونده باشد، منجر به بیماری مداوم شود، زندگی را تهدید کند و گاهی نیاز به درمان‌های پیشرفته از جمله پیوند قلب یا استفاده از دستگاه حمایت مکانیکی داشته باشد.

نارسایی قلبی حاد چیست؟

​​​​​​​اصطلاح "حاد" زمانی استفاده می‌شود که علائم نارسایی قلبی به طور ناگهانی بروز کنند و وخیمتر از علائم مزمن باشند و نیاز به ویزیت فوری یا بستری شدن در بیمارستان باشد. گاهی اوقات، در نارسایی حاد قلبی فرد تازه و برای اولین بار از وجود نارسایی قلبی آگاه می‌شود. اگر نارسایی قلبی حاد بر اثر یک ویروس، مشکل ریتم قلب، مواد مخدر و عوامل مشابه باشد، با برطرف شدن این عوامل، و درمان به موقع و مداوم، امکان درمان کامل، این بیماری وجود دارد.

چه زمانی باید با پزشک تماس گرفت یا به اورژانس مراجعه کرد؟ اگر علائم شما خفیف هستند، منطقی است که باید ابتدا به پزشک یا متخصص قلب مراجعه کنید. اما اگر این علائم وخیم و ناگهانی باشند، مانند احساس تنگی نفس در حالت استراحت و یا با حداقل فعالیت بدنی، شرط احتیاط آن است که به دنبال مراقبت های اورژانسی باشید.