خطرناک ترین عوارض عمل قلب باز

نارسایی کلیه از عوارض عمل قلب باز

 عارضه بعدی در بیمارانی که تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفته اند، نارسایی کلیه است. گاهی نارسایی کلیه شدید است و بیمار به دیالیز نیاز دارد. احتمال مرگ و میر در این گروه از افراد بسیار بالاست و عامل خطر در چنین بیمارانی سن بالا، ابتلا به دیابت، اختلال در سطح کراتینین قبل از عمل جراحی و نارسایی قلبی است.

خونریزی از عوارض عمل قلب باز

هنگام عمل جراحی درن هایی در ناحیه جراحی قرار داده می شود تا ترشحات را خارج کند. اگر ترشحات از یک مقداری بیشتر باشد نشان دهنده این است که از خلال پیوندها نشت خون وجود دارد؛ یعنی پیوند به خوبی انجام نگرفته است.

چنین بیمارانی نیاز به عمل جراحی دوباره دارند و این کار احتمال مرگ و میر و عفونت جناغ را افزایش می دهد. زمان استفاده از لوله گذاری داخل ریه نیز طولانی تر خواهد بود.

ایجاد لخته خونی بعد از عمل قلب باز

لخته شدن خون یا ترومبوآمبولی می تواند پس از هر نوع جراحی اتفاق بیفتد. با این حال، اگر سیگاری یا چاق باشید، یا اینکه نتوانید حرکت زیادی انجام دهید (بی تحرکی) خطر ایجاد آن بیشتر می شود. این لخته ها معمولاً در پاهای شما ایجاد شده و به عنوان ترومبوز ورید عمقی یا DVT شناخته شده است. گاهی اوقات، لخته ها می توانند به ریه های شما منتقل شده و در آنجا مشکلات جدی تری ایجاد کنند و تهدید کننده حیات باشد.

علائم احتمالی که نشان می دهند لخته از پای شما به سمت ریه ها حرکت کرده است، شامل تورم در پا، درد در ساق پا، تنگی نفس و درد قفسه سینه می باشد. پزشک در مورد سابقه پزشکی شما، با شما صحبت خواهد کرد، و ارزیابی می کند که آیا در معرض خطر لختگی خون هستید یا خیر. چون از این طریق او می تواند قبل از عمل، برای پیشگیری برنامه ریزی کند. که این کار معمولاً در ارزیابی قبل از عمل انجام می شود.

سرفه از عوارض عمل قلب باز

 یکی از عوارض شایع که ممکن است مدت زیادی طول بکشد، سرفه است. حین جراحی ریه ها روی هم می خوابد و عمل تبادل هوا با دستگاه انجام می شود. برای این که ریه ها بتوانند عملکرد دوباره خود را از سر گیرند، دستگاه هایی برای بهبود تنفس به بیماران داده می شود تا بتوانند عمل دم را با آن انجام دهند. این کار کمک می کند ریه ها باز شوند.

علت عمده سرفه های مکرر بیمار باز نشدن ریه هاست. استفاده از دستگاه باید در خانه نیز ادامه یابد. اگر سرفه ها کمتر نشوند و به خصوص هنگامی که بیمار دراز می کشد، شدت یابند ممکن است به علت تجمع مایع داخل ریه باشد. در این مواقع حتما باید بیمار را به پزشک متخصص ارجاع داد.

سرفه ناشی از ریفلاکس

 بعضی از بیماران بعد از عمل جراحی دچار ریفلاکس می شوند. علت آن تجویز داروهای متعدد و جدیدی است که بیمار باید بعد از عمل جراحی مصرف کند. ریفلاکس باعث سرفه می شود و گاهی این سرفه ها با سرفه های ناشی از عوارض قلبی و جراحی اشتباه گرفته می شود. البته این موارد از سوی پزشک قابل شناسایی است.

تجمع مایع داخل ریه

 طی جراحی قلب باز، قلب را برای مدتی از حرکت نگه می دارند. بعد از اتمام جراحی ممکن است بطن چپ دچار کاهش کارکرد شود. این عمل باعث می شود خون داخل ریه تجمع کند و از فضای ریه بیرون بزند. چنین مکانیسمی باعث جمع شدن و روی هم خوابیدن ریه ها می شود. تجمع مایع داخل ریه را می توان با دارو و گاهی هم با کشیدن مایع برطرف کرد.

عفونت قفسه سینه بعد از عمل قلب باز

بعد از بیهوشی، ممکن است به عفونت قفسه سینه مبتلا شوید. این امر در اثر تکثیر باکتری یا ویروس در خلط ایجاد می شود. بعد از عمل قلب باز، تنفس عمیق یا سرفه کردن ممکن است دشوار باشد، بنابراین خلط در ریه های شما جمع می شود.

فیزیوتراپیست به شما نشان می دهد که چگونه سرفه کنید و نفس عمیق بکشید تا بتوانید از عفونت قفسه سینه جلوگیری کنید. اگر بعد از عمل دچار عفونت قفسه سینه شدید، ممکن است نیاز به اکسیژن داشته باشید. اکسیژن از طریق ماسک صورت یا لوله های پلاستیکی کوچکی که درون سوراخ های بینی شما قرار می گیرند به شما داده می شود.

عفونت قفسه سینه با آنتی بیوتیک و مسکن درمان می شوند. بسته به شدت عفونت، این داروها ممکن است به صورت قرص یا قطره داخل وریدی، همچنین مایعات وریدی برای جلوگیری از کم آبی بدن به شما داده شود.

بهبود عفونت قفسه سینه به احتمال زیاد ترخیص شما از بیمارستان را چند روز یا گاهی هفته ها به تاخیر می اندازد.

درد جناغ و ستون فقرات از عوارض عمل قلب باز

 در جراحی قلب باز ابزاری استفاده می شود تا بتوان جناغ سینه را حدود ۱۵-۱۰ سانتی متر باز کرد. این روند یعنی فشار روی جناغ برای باز شدن، علاوه بر استخوان جناغ به ستون فقرات بیمار هم فشار وارد می کند. به همین دلیل بسیاری از بیماران بعد از عمل علاوه بر درد جناغ سینه از درد ستون فقرات نیز شکایت می کنند.

 درد قفسه سینه شاید برای بیمار نگران کننده باشد. گرچه بیمارانی که جراحی قلب باز می شوند با دردهای قلبی آشنایی دارند ولی باز هم باید به آنها اطمینان داد که احتمال دوباره گرفتگی عروق کم است و این درد عمدتا عضلانی و استخوانی است و با تجویز داروهای مسکن برطرف می شود.

ممکن است درد تا ۲-۱ سال بعد از عمل جراحی ادامه پیدا کند. اغلب با استفاده از داروهای ضد درد تا حدودی بهبود حاصل می شود. گاهی گرم کردن محل درد و استفاده از فیزیوتراپی و لیزر هایی در فیزیوتراپی استفاده می شود کمک زیادی به کاهش درد بیمار می کند.

ورم پا از عوارض عمل قلب باز

عروق وریدی از پای بیمار برداشته می شود. این وریدها قبل از عمل جراحی، وظیفه تخلیه خون از پا را بر عهده داشتند. البته با برداشتن وریدها، وریدهای جایگزین وجود دارد ولی تا شکل گیری دوباره و قوی تر شدن آنها برای اینکه بتوانند خون را به خوبی منتقل کنند، ممکن است در همان پا تورم ایجاد شود.

 برای برطرف کردن یا کاهش دادن این مشکل بیماران، جوراب هایی تجویز می شود که فشار مثبت ایجاد کند و از تجمع خون وریدی داخل پا جلوگیری شود تا وریدهای جدید شکل بگیرند و قطورتر شوند و بتوانند خون را بدون مشکل منتقل کنند.